همسر عزیز از از جان به سفر مجردی رفته .
هرزگاهی با لفظ عشقم و عزیزم پیام میدهم و واژه هایی به مانندِ دمت گرم دریافت میکنم!
گویی با مشتری های مغازه صحبت میکند ، آنهایی که بعد از واریز پول تماس میگیرند.
من هم خانه نشین شده ام
گهگاهی با پسرک برای گذران وقت به پارک و پاساژ و پیاده روی میرویم ولی افسوس که پسرم از تنهایی دونفره ی مان لذت نمیبرد.
چند صباحی ست که اندر کفِ غیرت و مردانگی احمد آقا سرایدار شده ام.
نوع برخورد با دردانه همسرش را دوس دارم.نمیگذارد خانم دست به سیاه سفید در امور ساختمان وکمک به خانم ها بزند.بدجور هوایش را دارد.
البته در این گیرو داره پارکینگ نشینی جهت تسهیل در امر دوچرخه سواری پسرک ومعاشرت با همسایه ها، نظرم به همسایه طبقه بالایی نیز جلب میشود.
آقا سعید دوپسر دارد.یکی خارج نشین است و دیگری ور دل ننه و اقایش است.
همین را بس که پدر از پسر بی نهایت کراش تر است.دقیق نمیدانم چند ساله است صدای گیرا و رسایی دارد.به وضوح سلام و االیک واحوالپرسی میکند.
توانایی شوگر ددی شدن را کاملا دارد.شاید هم شوگر کسی باشد ما را چه به این کارها.
آوردمش یه پارک جدید.
دو تا پسر بچه ده یازده ساله ی کره ای پیدا شد و دارن باهاش بازی میکنن.
گرچه زبون هم رو نمیفهمن ولی ادم حظ میکنه از این همه محبت و شعور و آدم حسابی بودن !
نمیخوام خودمون رو بزنم هاااا
ولی بچه های خودمون تو همین رده سنی نه تنها افتخار نمیدن با کوچکتر از خودشون بازی کنن.بلکه اون سر قشنگشون رو از اون گوشی فاکینگ شده در نمیارن که...