باشد که روزگار بچرخد به کامِ دل …

قیافم شده عین این جوجه های کتک خورده 

داغون له افسرده مستعدِ گریه 

با هر مریضی بچه نابود میشم 

اره همینقدر ضعیفم 

بچه بد مریضه ،سرفه پشت سرفه .

بدتر از اون زخم زبون و نیش و کنایه های پدرش من رو از پا در میاره .

جوری حرف میزنه و سرزش میکنه انگار من زن بابام .

انگار تقصیرِ منه طبق معمول و در انجام وظیفم کوتاهی کردم .

تو اینو نمیدی تو اونو میدی تو اینکارو میکنی تو اونکارو نمیکنی .

وای که میخوام سرم رو به دیوار بکوبم .

سه شبه که نخوابیدم 

دلم نه عیدی میخواد نه پول نه مسافرت نه هیچی 

دلم فقط خواب میخواد 

یه خواب بدون استرس بچه بدون استرس غذای فردا بدون استرسِ از حرفایی مثل وااااای بازم که دراز شدی !

حالم از مامان بودن بهم میخوره .

حالم از مسئولیت و نگرانی بهم میخوره .

دلم میخواد هیشکی نباشم 

…