تو غمگین ترین زن جهان بودی ،این را از لبخند های بیشمارت فهمیدم .

روزم رو با خبر مرگ بازیگر فرندزر شروع میکنم .

حقیقتا خیلی ناراحت میشم و گریه م میگیره .پسرخاله ی بابام نبود ولی همینه دیگه یه سری از آدما ندیده و از دور انرژی شون خوبه .

از کلاس یک ساعته اهورا و بعد هم پارک گردی برمیگردیم.

خودم رو پهن تخت میکنم ،عین ستاره دریایی .

پاهام درد میکنن. قصدم اینه که باشگاه رو بزارم کنار .همون دو ساعتی که خونه نیستم کلی از کارا و رسیدگی به بچه عقب میوفتم.

این که همش پای کارتون باشه و ول و بی هدف بچرخه اذیتم میکنه .

عذاب وجدان میگیرم .

گیس بلند پیام داده که خوابت رو دیدم .

یه قلب کوچیک میفرستم و با بی میلی میگم چه خوابی؟

صفحه رو میبندم و وبلاگ بچه ها رو چک میکنم .

از تیکه ایی که تراویس تو پست جدیدش بهم انداخته دلگیر میشم .

بلند میشم ظرف ها رو کوپه میکنم تو سینک .

نشخوارای ذهنی ولم نمیکنن.

لعنتی تو که میدونی  چرا و به چه دلیل اوضاع زندگیم خوب نیست .

از یه ور صدای ملامت گر همیشگی که میگه خاک بر سرت که همه چیت رو همه میدونن.

...