سی و سه سالگیت مبارک....

به گمونم بچه های سومِ خانواده ،ناخواسته ترین بچه هان.
حاصل زرنگیِ یه اسپرمِ بیشرف.
این که مدام از همون بچگی بهت بگن تو رو نمیخواستیم ،تو رو از جوب پیدا کردیم ،
یا تو بازی های بچگونه همیشه بهت به چشم یه نفر اضافه نگاه کنن.
چون زوج رو بهم میزدی ، باید وایمیستادی کنار.
یا کلمات بدتر از این
تو زشتی ،فلان جات گندست ،سرت شکل خربزست ...
ایرادایی ظاهری از بچه گرفتن ،به نظرم بزرگترین جنایتِ ...
اثری که کلمات منفی میزاره تا ابد روح و روان و زندگی اون بچه رو تحت الشعاع قرار میده .
همیشه تو حاشیه ای
دنبال محبت میگردی
حاضری از خودت بگذری، خودت رو خورد و داغون کنی ولی بقیه ازت راضی و خشنود باشن .
مبادا که توجه و محبتِ چند دقیقه ای رو ازت نگیرن .
باید اعتراف کنم که منم یه بچه سومم.
با روح و روانی داغون
با یه کودک درونِ به شدت آسیب دیده و ناراحت .
بعصی روزا گریه میکنه ،دمغه،بهونه گیر میشه بی حوصلس،بدون هیچ دلیل خاصی .
تو این سی و اندی سال خیلی بهش ظلم کردن و کردم .
دنبال محبت میگرده ،دنبال تایید شدن ،دنبال این که یکی بهش بگه چقدر خوبه،چقدر خاصه.

فکر میکنم وقتش شده که بغلش کنم.ازش معذرت بخوام .
همه عشق و محبت رو خودم بهش بدم .دوسِش داشته باشم .

و
باهاش آشتی کنم..