بهش پیام میدم 

سلام میدم و حالش و میپرسم ، میگم رسیده یا نه .

جواب نمیده 

چند دقیقه بعد میگم غذا بی نمک شده ، خودش زحمت نمک رو‌ بکشه . 

بازم همچنین.

عکس هنری رو که ازش تو ولایتش گرفتم رو میفرستم .

هیچ

سکووت

چندین سال پیش که نوجوانی بیش نبودم ،پسر یکی از اقوام نزدیک که ازقضا بسیار خوش قدو وبالا و خوش چهره بود،عاشق شد .این پسر هر کاری برای دختری که دلش رو برده بود میکرد .ولی حاضر به ازدواج با او نبود .دخترک به آب و آتیش زد .خود زنی کرد، قهر کرد ،مدتی رفت  ،تهدید به ازدواج با دیگری کرد .اما همچنان پسر مصمم به تصمیمش بود. .ادعا میکرد به خاطر خود دختر هست که اینکار رو‌نمیکنه.یه تِزی داشت که بعد این همه سال هنوز که از دهنش شنیدم یادم نرفته و‌ این روزها زیاد یادش میکنم.

ممکنه عین خود جملات نباشه ولی یه چکیده ای ازشه .

ازدواج پایان یه رابطه عاشقونست. 

تو هر کاری کنی ، اون همون جا هست. 

کج بری هست .صاف بری هست . ادا بیای هست ، برقصی هست نرقصی هست. 

دیگه تلاشی برای هم نمیکنید.

دیگه سعی نمیکنید حال هم رو خوب کنید.حتی براتون مهم نبست که الان کجا 

هست و نیست و در چه حاله .

دیگه سعی نمیکنی بهترین ورژن خودت باشی .

از تو محرومم

آنگونه که دهکده از پزشک

کویر از آب ،لاک پشت از پرواز

اندوه هادر من شعله ور است و ابرهادر من در حال بارش

نیمی آتشم نیمی باران

اما بارانم،آتشم را خاموش نمیکند...