درباره من
یک مادر
یک همسر
یک عروس
یک دختر
یک خدمتکار ۲۴ساعته
ادامه...
شکم پارگی ...
رمضون تموم شد و یه حلیم به من نرسید :(
چرا انقد کم درست میکنین اخه .زرتی تموم میشه. ملت هم که به یه پیاله کوچولو راضی نیستن . کیلو کیلو میبرن .
خوب بزارید به همه برسه دیگه لامصبا ...
باید از همان دور دوستت میداشتم ، از نزدیک نا امید کننده بودی..
هر روز صبح ، بعد از انجام مراسم خاصِ وزن کشی ، میرم رو ترازو ..
دریغ از صد گرم که بیام پایین ..
غذارو به شدت کم کردم جوری که عصبی میشم از گشنگی و نخوردن نون و برنج .
ورزش نمیکنم چون تو خونه نمیتونم.
بعله باید گروهی باشه و زور بالا سرم و با اهنگ و آیینه قدی .
چرا باشگاه نمیرم؟
چون درگیر این بچم هنوز ...
به هنگام جا به جا کردن لباس های زمستونی به تابستونی ، پیرهن صورتی که خودم گلدوزی کرده بودم اومد بیرون.
به کل یادم رفته بود همچین چیزی رو داشتم.
بوش کردم ولی جز بوی موندگی لباس تو کمد چیزی نصیبم نشد .
پوشیدمش هنوز اندازم بود .
آدما تو‌زندگی آدم میان و میرن ، ولی یادگاری هاشون میمونه دیگه .یه روزی یه جایی یقه تو میگیره ...
داریم به ماه ملکوتیه اردیبهشت نزدیک میشیم ..
بیا برگردیم به هم من حاضرم ... تو نیستی و من هنوز عاشقم ...
روانم آشفته ست . گردنم درد میکنه . کلافم باز.
میدونستم بعد از تعطیلات مجدد یه طوفانی خواهیم داشت.
نمیتونم دو طرف رو حفظ کنم .
این سر درگیری پدرم هست .مهربان دلسوز ولی به شدت ترسو و دهن بین و غیر منطق .
این سر هم سایه سر که عقلا و قانونا حرف هایی که میزنه درست تره .
و منی که باید مراعات حال پدر مریض رو بکنم در عین حال اب سردی باشم برای دیگ‌جوشانِ همسر .
دارم یه کارهایی میکنم که نباید .
یه چیزی رو تازه فهمیدم ، هر زمان که کم میارم ، کلافم ، راه حلی پیدا نمیکنم، مغزم تا خشتک پر از فکره میرم دنبال کارهای ممنوعه.
بعضی روزا واقعا از بچه داری کم میارم .
آرزو میکنم که کاش نبود کاش به وجود نمیاوردمش .
کارایی که میکنه لجبازی هاش واقعا به ستوه میارتم .
بچه از همون روزی که نطفه اش بسته میشه دردسراش شروع میشه و تا زمانی که اون سنگ لحد رو بزارن روت تو قبر همچنان اسیرشی .
من که یه همچین غلطی رو کردم و اعتراف میکنم که گوه خوردم .
ولی واقعا درک نمیکنم چرا یه سری ها با کلی هزینه ، کلی گریه زاری ، نذر و نیاز به درگاه الهی ، میخوان بچه دار بشن !
که چی بشه مثلا .
یکی دیگه خلق کنی که بیاد آرامش و آسایش و کارِتو ، علایقتو ، هیکلتو، مهمتر از همه روانت و کلا به گا بده .که چی ؟!
اخر سرم بعد این همه مصیبت یا میشی مامان بده ، یا کافی نیستی ، یا داری کم میزاری ، یا همه چی تقصیرِ ننه هست .
این حرفارو فقط اینجا میزنم
جایی دیگه بزنم به جرم نامادری بودن سنگساره کلامی م میکنن.
از این که میبینم دو سال دیگه مدرسه داره
دردسرای یادگیری بشین بالاسرش درس بخونه ، نخونه، بعدش بلوغش بعدش تو روم ایستادن هاش ، بعدش سیخ شدن دولش ، بعدش امروز عاشق شدن فردا فارغ شدن هاش ،
وواای خدا من نمیکشم واقعا:(
میخوام چیکار کنمش نمیدونم.
خسته ام خسته ..
حاوی الفاظ رکیک .اگه میخوای غلط املایی بگیری و بری بالا منبر اصلا نخون.مرسی
از چه نوع سفر هایی نفرت دارم.؟
از این که برم شمال یا هر قبرستون دیگه ای و مجبور باشم با یه سری آدم غریبه یا غیر غریبه بچپم تو ویلای نیم تری ، تو عن و گوه ِخودم و سایر بستگان غوطه ور بشم از کمبود جا . !
حرف بزنی میگن مسافرته دیگه ، یکی دو‌روز تحمل کن ، معلومه خونه خود آدم نمیشه، بابا اومدیم خوش بگذرونیم و الی اخر ...
حالا بیا به این ادم ها حالی کن بابا ، من مریضم ، من روانم داغونه ، من نرمال نیستم ، من باید همه چیزم ارگانایز شده باشه .همه چی سر جای خودش باشه ، همه چی مرتب باشه .
اگر نباشه عصبی میشم ، کسل میشم ، شارژم میکشه پایین .
بابا به خدا من ادم گوزی نیستم فقط مدلم با بقیه فرق داره.
من آدمه هتلیم .
با اهِن و تولوپ برم هتل . اتاقم تمیز و مرتب باشه .صبحانه و ناهارم به جا باشه ، تو یه محیط تر تمیز باشه.چرت و خوابم سر جاش باشه .اقا جون من در طول روز باید یه تایمایی رو برم تو غار تنهاییم تا دوباره شارژ شم واسه باقی روز .
که دوباره تیپ بزنم چیتان پیتان کنم برم بیرون .
دور بزنم و معاشرت کنم .
بعله
به من این مدلی خوش میگذره .
نوع سبک مسافرتیم با سایه سر کاملا متفاوته، و ابن خودش باعث بحث و دلخوری میشه ...